โอ้ย เดี๋ยวนี้ เปิดทีวีไปช่องไหน เป็นอันว่าต้องได้ยินหรือได้เห็นเวทีการประกวดร้องเพลง เต็มไปหมด แต่ละคนก็เพียรพยายาม ทำกันดี ไม่ใช่น้อยๆ เมื่อก่อนไม่่ค่อยเห็น ไม่ค่อยมีมากแบบนี้ แปลกดีเนอะ มันเป็นกระแส คลื่นมาจากไหน ที่ทำให้คนมากมายแห่กันเข้ามาสู่วงการหรือเวทีอะไรแบบนี้่ แถวบ้านผมเป็นบ้านนอก เมื่อก่อนก็เป็นชาวบ้านธรรมดากัน เดี๋ยวตกดึกกลางค่ำกลางคืน แทบทุกคืนเป็นต้องได้ยินเสียงชาวบ้านร้องเพลง เที่ยงคืนก็ยังไม่เลิกครับ แบบว่ามีงานอะำไรก็แล้วแต่ เป็นอันว่าจะต้องมีนักร้อง, วงดนตรี, คาราโอเกะ ไปทุกที่สิน่า ไม่ว่าจะเป็นงานมงคลหรืออวมงคล จะเกิด, จะแต่ง, จะตายก็ช่าง ขาดเพลง ขาดดนตรีประกอบกันไม่ได้เลยสิน่า! น่าแปลกดีไหมละครับ?
ประวัติความเป็นมาของพิณทิพย์ เริ่มต้นขึ้น เมื่อครั้งพระพุทธองค์ทรงบำเพ็ญทุกขกริยาเป็นเวลาถึง ๖ ปี เมื่อหมดวาระกรรมแล้ว พระอินทร์จึงได้แปลงกายเป็น "สิงขรเทพบุตร" แล้วมาดีดพิณให้ฟัง ส่งผลให้พระพุทธองค์ทรงได้สติ หลุดจาก "สันดอนแห่งฤษี" เกิดปัญญาแจ้งในฉับพลันนั้นเอง ลองคิดดูนะครับ พระพุทธองค์ทรงตั้งสัจจะว่าจะไม่ยอมลุกไปไหน จนกว่าจะตรัสรู้เป็นพระพุทธเ้จ้า ถึงขนาดมีพญามารเข้ามาท่านก็ไม่ยอมลุก แล้วคนที่นั่งเข้าฌานนานๆ ถึง ๖ ปีนี่ ไม่ใช่จะออกจากฌานกันได้ง่ายๆ ถ้าติดสุข ติดสงบ ติดฌาน ก็เรียกว่า "ติดอย่างยิ่งยวดถึง ๖ ปี" ทีเดียว หากเปรียบฌานเหมือนหินที่กดทับหญ้า หินนั้นคงพอกพูนเป็นก้อนใหญ่มหึมา ไม่ใช่น้อย ทว่า เมื่อได้ยินเสียงพิณทิพย์นี้เข้า สันดอนแห่งฤษีนั้น ก็สลายสิ้นไป นั่นแสดงถึงว่าพลังของพิณทิพย์ย่อมไม่ธรรมดาแน่นอน แม้บางท่านจะพยายามโต้แย้งว่าไม่ใช่พลังอะไรหรอก ก็เพราะพระพุทธองค์ทรงพิจารณา เสียงพิณที่หย่อน, ตึง และปานกลาง ก็เท่านั้นเอง ทว่า อย่าเพิ่งคิดแค่นั้น มันไม่ใช่ว่าคุณก็ทำได้ง่ายๆ ไม่เชื่อเอาธรรมะของพระุพุทธเจ้าไปสอนคนที่เป็นฤษีหรือที่นั่งเข้าฌานนานๆ ดูสิ แล้วคุณจะเข้าใจคำว่า "สันดอนฤษี" ที่แก้ได้ยากนี้ ว่ามันไม่ใช่แ่ต่แค่ "เนื้อหา" อย่างเดียว แต่มันมีทั้งพลังสลายสันดอนฤษีนั้นได้ด้วยเป็นพลังคลื่นสั่นสะเทือนเหมือนพลังคลื่นที่ใช้ทำให้ของแข็งแตกสลาย นั่นเอง ลองคิดแล้วกันครับว่า ตั้ง ๖ ปีที่พระพุทธเจ้าทรงบำเพ็ญทุกขกริยามา แค่ได้รับฟังพลังพิณเพียงทีเดียว ท่่านก็บรรลุธรรมทันที นั่นแสดงว่าพิณทิพย์นี้ ย่อมไม่ธรรมดาแน่นอน ไม่ต่างจากตอนที่ขงเบ้งดีดพิณรักษาเมืองโดยไม่มีทหารเลย
เอาละ มาดูคุณสมบัติพิเศษของพิณทิพย์นี้กันดีกว่า สรุปให้สั้นๆ ง่ายๆ ก็คือ "พลังคลื่นสั่นสะเทือน" นั่นเอง เช่น การที่เราพูดเบาๆ เรียบๆ แต่ว่าทรงพลังมากกว่าการพูดแรงๆ หรือกระทบแรงๆ ด้วยวาจา ก็เป็นข้อหนึ่งของพิณทิพย์, การที่ทำสิ่งเล็กๆ แต่มีผลขยายวงกว้าง ราวกับว่าเด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาวฉะนั้น ก็เป็นลักษณะหนึ่งของพิณทิพย์ นี่คือ คุณสมบัติอันหาไม่ได้ในของทิพย์ชนิดอื่น ลองคิดดูสิครับว่าจะเป็นอย่างไร ถ้าท่านพูดอะไร สั้นๆ เรียบๆ นิ่งๆ เบาๆ สบายๆ แต่มีผลที่สะท้านสะเทือนต่อเนื่องไปจนถึงระดับบน หรือแผ่ขยายไปในวงกว้างได้ มันย่อมไม่ธรรมดาเลยใช่ไหมละครับ เหมือนถ้าเราต้องการทำให้คนทั่วโลกตระหนัก หรือหวั่นไหวต่อการสื่อสารของเรา แทนที่เราจะซื้อสื่อมากมาย โหมทำโฆษณาประชาสัมพันธ์เข้าไป เราก็ใช้สื่อแค่เล็กๆ เช่น สื่ออิืนเตอร์เน็ต ก็ได้ ทว่า กลับกลายเป็นพลังคลื่นที่มีพลังมหาศาล มีอานุภาพ "สะเทือนถึงดวงดาว" นี่แหละ คุณสมบัติพิเศษของพิณทิพย์ละ ไม่ใช่ธรรมดาเลยทีเดียว ซึ่งการจะได้ครอบครองสิ่งนี้ บางท่านก็ต้องฝึกดีดพิณหรือเครื่องดนตรีอื่นๆ ที่สร้างพลังเสียงได้จริงๆ ร่วมด้วยก็มี เรียกว่า ขณะบำเพ็ญบารมีนั้น จำต้องมีพื้นฐานที่มาจากเรื่อง "คลื่นเสียง" หรือ "พลังเสียง" จะร้องเพลงมาก่อนก็ได้ หรือจะเล่นดนตรีก็ดี หรือไม่เช่นนั้นก็ใช้พลังคลื่นเสียงรักษาโรคให้คนเลยก็ยิ่งดีใหญ่ อันนี้ เป็นเพียงการปูพื้นฐานการบำเพ็ญบารมี เท่านั้นครับ แต่ก้าวต่อไปที่จะก้าวให้ถึงขั้นได้ครอง "พิณทิพย์" นั้น ยังมีอีกมาก หลายขั้นครับ (ลองสังเกตุดูว่าในประเทศของท่าน มีใครที่เข้าข่ายสร้างบารมีมาแบบนี้บ้างไหม? ไม่ว่าเขาจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตามนะครับ)
เอาละ สุดท้าย ไม่มีอะไรมาก ที่พูดนี้ไม่ได้ให้ท่านเกิดกิเลสอยากได้ หรือยึดติดบ้าพลัง บ้าของทิพย์ หรือบ้าอยากได้พิณทิพย์อะไร ก็แค่เม้าท์ให้ฟังสนุกๆ เป็นเหมือนนิทานพื้นบ้านไทยอีกเรื่องหนึ่งก็แล้วกัน ไม่ต้องคิดมาก เขียนเอาไว้ให้ลองสังเกตุกันเล่นๆ ว่าทำไมคนบางคน ทำอะไรเล็กๆ เบาๆ แต่ทำไม ถึงเกิดอานุภาพมหาศาล หรือส่งผลไปถึงวงกว้างได้ แต่ทำไม คนบางคนทำบ้าง กลับไม่ไ่ด้ผล ทั้งที่บางทีก็มีเนื้อหาในการสื่อสารไม่ต่างกันนัก สำหรับบทความนี้ ขอจบลงเพียงเท่านี้ พบกับเรื่องราวที่น่าตื่นเต้นได้ใหม่ในบทความหน้า สวัสดีครับ
